Komunikacja z koniem

Przepływ informacji między koniem a jeźdźcem odbywa się za pośrednictwem tzw. pomocy jeździeckich czyli specjalnego języka komunikacji niewerbalnej. Pomoce jeździeckie są sygnałami przekazywanymi przez jeźdźca dzięki, którym oddziałuje on na konia w celu skłonienia go do wykonywania wymaganych poleceń. Język jeździecki ma swoją częstotliwość, intonacje oraz strukturę.

Źródło: flickr.com Autor: whyohgee singapore 2010

Pomoce jeździeckie dzieli się na naturalne pomoce jeździeckie oraz sztuczne pomoce jeździeckie. Pomoce naturalne koncentrują się na bezpośrednim oddziaływaniu ciała jeźdźca na wierzchowca. Pomoce sztuczne polegają na wzmocnieniu wydawanych komend przez jeźdźca.

Pomoce naturalne
Wierzchowca ujeżdża się głównie przy użyciu czterech pomocy jeździeckich, którymi są dosiad, łydki, ręce i głos. Ruch łydek nakazuje koniowi ruch do przodu lub w bok. Najmocniejsze oddziaływanie łydki następuje w rejonie popręgu im łydka jest dalej przesunięta do tyłu tym mniejszy bodziec przekazujemy koniowi. Trzeba mieć na uwadze aby ucisk łydki nie był zbyt silny ponieważ zbytnio mocny ucisk zmniejsza sygnał dawany koniowi.

Dosiad
Prawidłowy dosiad wierzchowca gwarantuje bezpieczną i komfortową jazdę. Ważne przy tym jest by mieć prawidłowo dobrane siodło. Warto w tym celu wykorzystać usługę saddle fittingu podczas jego zakupu. Jeździec powinien ciągle utrzymywać równowagę w siodle i zsynchronizować swoje ruchy z ruchem konia. Dosiad ma wpływ na kierunek ruchu wierzchowca. Ma także duży wpływ na szerokość wykroku. Rozróżnia się dwa rodzaje dosiadu. Dosiad ujeżdżeniowy a także półsiad.
Dosiad ujeżdżeniowy polega na oparciu się na kości łonowej oraz kościach kulszowych. Jeździec siedzi w najgłębszym punkcie siodła. Głównym elementem prawidłowego dosiadu ujeżdżeniowego jest prosta sylwetka z głową skierowaną do przodu, z łokciami przylegającymi do ciała. Miednica musi nadążać za ruchami konia. Kolana muszą przylegać do siodła i być trochę podgięte.

Półsad
Polega na obciążeniu grzbietu konia. Sylwetka jeźdźca jest lekko pochylona w przód. Nogi są pewnie ułożone w strzemionach, a jeździec jest mocno osadzony w siodle. Półsiad używany jest najczęściej podczas wykonywania skoków przez przeszkody.

Ręce (wodze)
Wodze zapewniają kontrolę nad pyskiem konia a przez to jeździec ma możliwość wpłynąć na zachowanie wierzchowca. Należy mieć na uwadze aby nie stosować zbyt mocnej siły przy używaniu wodzy, gdyż tym sposobem sprawimy ból koniowi a ten zareaguje odwrotnie do naszych oczekiwań. Wykorzystywanie wodzy powinno odbywać się jedynie wraz z zastosowaniem pozostałych pomocy jeździeckich, ponieważ w przeciwnym wypadku nie przyniesie to oczekiwanego skutku. Wodze nigdy nie mogą być skrzyżowane, muszą być mocno trzymane. Poprzez wodze mamy możliwość dać koniowi bodziec do spowolnienia bądź do zmienienia kierunku jazdy. Bardzo pomocne w pewnym trzymaniu wodzy są rękawiczki jeździeckie z gripem. Jednym z naszych ulubionych modeli jest Samshield V-Skin w bardzo modnym kolorze Rose Gold: https://www.equishop.com/pl/rekawiczki-jezdzieckie-damskie/16401-rekawiczki-v-skin-swarovski-rose-gold.html. Dostępne są również wersje ze standardowymi transparentnymi kryształkami Swarovskiego.

Głos
Uzupełnieniem naturalnych pomocy jeździeckich jest głos jeźdźca. Koń bardzo dobrze czuje intonację głosu, jak również jest w stanie nauczyć się podstawowych rozkazów. Używanie głosu pomaga wzmocnić oddziaływanie innych pomocy jeździeckich.

Sztuczne pomoce
Do sztucznych pomocy jeździeckich zalicza się ostrogi oraz szpicrutę. Ostrogi są metalowymi elementami przytwierdzanymi do butów jeźdźca, które dają możliwość wzmocnić działanie pomocy jeździeckiej łydek. Szpicruta nazywana także palcatem jest specjalnego rodzaju batem.
Wykorzystywanie pomocy sztucznych nie jest zalecane z uwagi na możliwość sprawienia bólu wierzchowcowi. Jeżeli jednak stosuje się pomoce sztuczne trzeba używać ich z niezmiernym wyczuciem.